Ban Krut.
Blijf op de hoogte en volg lenie
31 Januari 2014 | Thailand, Ban Pak Khlong
Gisteren aan gekomen in wat Fred het paradijs noemde. Op onze laatste lange reis hier met volle teugen genoten. Ikhet dan ook gemengde gevoelens. Gemis,een warm weerzien met de Fam. van de homestay en fijn om het de delen met een goede vriendin. We gaan er van genieten.
Voor de derde keer ga ik proberen het verhaaltje te tikken van
Een memorabele treinreis.
Ons laatste lekkere ontbijt in Ayuthaya. Met koude koffie en dat komt omdatAns 's morgens voor de koffie zorgt maar ja zij os net als Fred en klets een uur in een half uur met ieder een die op haar pad komt. Nu ik dit zo schrijf denk ik, stom Leen je kan ook naast de koffiepot gaan zitten, maar dan heb je geen spelende eekhoorntjes boven je hoofd in de boom. We vertrekken vandaag naar Cha Am. Eerst de derde klas trein naar Bangkok en vandaar tweede klas naar Cha Am. Totaal zo'n acht uur reizen. Onze derde klas was deze keer jawel Joke met houten banken en planken vloer. Na een poosje onderweg te zijn zat iedereen z'n neus op te halen om de geur thuis te brengen die in de coupe hing. Ineens tussen twee planken van de vloer kwam wat rook. Iets later nog meer rook. Ik vragen of we niet aan de noodrem moesten trekken. Twee Thaise mannen kwamen niet meer bij van het lachen en lieten lachend wijzend op mij aan iedereen die het wilde horen dat ik aan de noodrem wilde trekken. Hilariteit al om. Tot dat er ook rook tussen de zijwand van de trein kwam. Iedereen stond op en seisde achteruit er werd met veel misbaar naar de conducteur geroepen. Die liet de trein stoppen en kwam al roepend in zijn walki talki met wel 1flesje water van een halve liter met daarin een rietje de brand blussen. Het is schijnbaar gelukt want na een kwartier reden we weer. Wij zijn wel in de andere coupe blijven zitten. In Bangkok overgestapt in een luxe coupe met vliegtuig stoelen ieder een geschilde ananas en een fles water van anderhalve liter dus ons kan niets
gebeuren. Dachten we. De trein bestond uit zo'n 50 coupe,s. Nummer 50 achter de locomotief. Wij zaten in coupe 12. Zo rond acht uur 's avonds kwam de conducteur ons netjes vertellen dat we Cha Am naderden. Onze tassen werden door twee sterke mannen uit het bagage rek getild en de trein stopte. Wij naar de deur een stik donker gat geen perron in de diepte de rails op mijn vraag naar het perron werd naar de voorkant van de trein gewezen. Ik sprong uit de trein op allemaal grote stenen en keek richting locomotief. Het perron was slechts 2 wagons groot. Ans was ook op de stenen aangeland en onze tassen werden door
De deur en ramen ver boven ons hoofd aangegeven. Daar stonden we dan met ieder een Tas van 15 kg en ieder een tas van 5 kg. Nu heeft de zwaarste tes wel twee wieltjes maar de rails was te breed om daar de tas op te laten rijden.
Sjouwen dus. Hijgend en puffend bij het perron aangekomen ( m'n cardioloog heeft prima werk verricht) schootmij ineens te binnen dat er altijd maar twee taxi's bij het station staan als er een trein aankomt en dat is twee keer per dag. In de verte zag ik al vier toeristen op de taxi's aflopen. Tassen losgelaten en zo hard ik nog kon op de taxi af en duidelijk gemaakt dat hij moest stoppen. Ja ja. Nee dus toen wij aan kwamen lopen zagen we nog niet 2 achterlichtjes. Twee jongens met brommers zagen wel geld in ons no problem mem take motorbike. Nu zijn we voor heel veel in maar achter op een brommer gaat ons te ver. Na bemiddeling van een wat oudere man rijd een van de jongens weg na 5 min komt hij terug dat er een taxi aan komt.
Nou ja een pick-up truck. De chauffeur wist niet waar ons hotel was ik wel dus hup voorin en Ans met bagage in de achterbak . Huppeke rechtdoor, rechtsaf, linksaf en we zijn er. Na wat gebakkelei bij de receptie, you have no bookt jaja we hebben, no pay? Jaja also, room no free Tomorrow free, no now free pffffff na inmiddels negen reisuren, naar de kamer en daar hebben we toch heerlijk geslapen tot de andere mogen 10 uur. Zes dagen de gezelligheid en drukte van Cha Am over ons heen laten komen en ons af gevraagd of we met de trein naar Ban Krut zouden gaan of luxe met een taxi. Er nog niet helemaal uit waren we op het idee gekomen pm ta kijken of we een lekker stretcher konden kopen, want in Ban Krut zijn alleen maar van die ligstoelen met stof er tussen en voor 4 weken is dat afzien. Een Engelsman met een restaurantje velde een taxi voor ons en die ging welker ons op stap voor twee bedden en Nederlandse boeken voor Ans. Ja en dan heb je in een heerlijk busje gezeten en dan ben je verkocht. Ja hoor hij wilde ons wel weg brengen. En nu zijn we hier. Hartelijk ontvangen door de Fam. Die nu nog alleen maar het spelletje aan het spelen zijn wat ik voor ze mee gebracht heb. Bij iedere reis hebben wij het bij ons het is een heerlijk spel om alleen te spelen. Alleen hier kregen wij de kans niet meer om te spelen de hele Fam. Is er gek op. Wij gaan hier nog even door met genieten als we iets beleefd hebben laat ik het jullie weten. Lieve groet voor allen
Voor de derde keer ga ik proberen het verhaaltje te tikken van
Een memorabele treinreis.
Ons laatste lekkere ontbijt in Ayuthaya. Met koude koffie en dat komt omdatAns 's morgens voor de koffie zorgt maar ja zij os net als Fred en klets een uur in een half uur met ieder een die op haar pad komt. Nu ik dit zo schrijf denk ik, stom Leen je kan ook naast de koffiepot gaan zitten, maar dan heb je geen spelende eekhoorntjes boven je hoofd in de boom. We vertrekken vandaag naar Cha Am. Eerst de derde klas trein naar Bangkok en vandaar tweede klas naar Cha Am. Totaal zo'n acht uur reizen. Onze derde klas was deze keer jawel Joke met houten banken en planken vloer. Na een poosje onderweg te zijn zat iedereen z'n neus op te halen om de geur thuis te brengen die in de coupe hing. Ineens tussen twee planken van de vloer kwam wat rook. Iets later nog meer rook. Ik vragen of we niet aan de noodrem moesten trekken. Twee Thaise mannen kwamen niet meer bij van het lachen en lieten lachend wijzend op mij aan iedereen die het wilde horen dat ik aan de noodrem wilde trekken. Hilariteit al om. Tot dat er ook rook tussen de zijwand van de trein kwam. Iedereen stond op en seisde achteruit er werd met veel misbaar naar de conducteur geroepen. Die liet de trein stoppen en kwam al roepend in zijn walki talki met wel 1flesje water van een halve liter met daarin een rietje de brand blussen. Het is schijnbaar gelukt want na een kwartier reden we weer. Wij zijn wel in de andere coupe blijven zitten. In Bangkok overgestapt in een luxe coupe met vliegtuig stoelen ieder een geschilde ananas en een fles water van anderhalve liter dus ons kan niets
gebeuren. Dachten we. De trein bestond uit zo'n 50 coupe,s. Nummer 50 achter de locomotief. Wij zaten in coupe 12. Zo rond acht uur 's avonds kwam de conducteur ons netjes vertellen dat we Cha Am naderden. Onze tassen werden door twee sterke mannen uit het bagage rek getild en de trein stopte. Wij naar de deur een stik donker gat geen perron in de diepte de rails op mijn vraag naar het perron werd naar de voorkant van de trein gewezen. Ik sprong uit de trein op allemaal grote stenen en keek richting locomotief. Het perron was slechts 2 wagons groot. Ans was ook op de stenen aangeland en onze tassen werden door
De deur en ramen ver boven ons hoofd aangegeven. Daar stonden we dan met ieder een Tas van 15 kg en ieder een tas van 5 kg. Nu heeft de zwaarste tes wel twee wieltjes maar de rails was te breed om daar de tas op te laten rijden.
Sjouwen dus. Hijgend en puffend bij het perron aangekomen ( m'n cardioloog heeft prima werk verricht) schootmij ineens te binnen dat er altijd maar twee taxi's bij het station staan als er een trein aankomt en dat is twee keer per dag. In de verte zag ik al vier toeristen op de taxi's aflopen. Tassen losgelaten en zo hard ik nog kon op de taxi af en duidelijk gemaakt dat hij moest stoppen. Ja ja. Nee dus toen wij aan kwamen lopen zagen we nog niet 2 achterlichtjes. Twee jongens met brommers zagen wel geld in ons no problem mem take motorbike. Nu zijn we voor heel veel in maar achter op een brommer gaat ons te ver. Na bemiddeling van een wat oudere man rijd een van de jongens weg na 5 min komt hij terug dat er een taxi aan komt.
Nou ja een pick-up truck. De chauffeur wist niet waar ons hotel was ik wel dus hup voorin en Ans met bagage in de achterbak . Huppeke rechtdoor, rechtsaf, linksaf en we zijn er. Na wat gebakkelei bij de receptie, you have no bookt jaja we hebben, no pay? Jaja also, room no free Tomorrow free, no now free pffffff na inmiddels negen reisuren, naar de kamer en daar hebben we toch heerlijk geslapen tot de andere mogen 10 uur. Zes dagen de gezelligheid en drukte van Cha Am over ons heen laten komen en ons af gevraagd of we met de trein naar Ban Krut zouden gaan of luxe met een taxi. Er nog niet helemaal uit waren we op het idee gekomen pm ta kijken of we een lekker stretcher konden kopen, want in Ban Krut zijn alleen maar van die ligstoelen met stof er tussen en voor 4 weken is dat afzien. Een Engelsman met een restaurantje velde een taxi voor ons en die ging welker ons op stap voor twee bedden en Nederlandse boeken voor Ans. Ja en dan heb je in een heerlijk busje gezeten en dan ben je verkocht. Ja hoor hij wilde ons wel weg brengen. En nu zijn we hier. Hartelijk ontvangen door de Fam. Die nu nog alleen maar het spelletje aan het spelen zijn wat ik voor ze mee gebracht heb. Bij iedere reis hebben wij het bij ons het is een heerlijk spel om alleen te spelen. Alleen hier kregen wij de kans niet meer om te spelen de hele Fam. Is er gek op. Wij gaan hier nog even door met genieten als we iets beleefd hebben laat ik het jullie weten. Lieve groet voor allen
